منتقد:علیرضا مفتخری مظاهری “بازی را بکش” اولین فیلم بلند سینمایی محمدابراهیم عزیزی است که در ژانر درام اجتماعی ساخته شده و به مسائل و چالشهای زندگی خانوادهای در یکی از شهرهای کوچک یا مناطق حاشیهای میپردازد. این فیلم تلاش دارد تصویری واقعی و تلخ از فقر، مشکلات اقتصادی و تأثیر آن بر روابط خانوادگی و […]
منتقد:علیرضا مفتخری مظاهری
“بازی را بکش” اولین فیلم بلند سینمایی محمدابراهیم عزیزی است که در ژانر درام اجتماعی ساخته شده و به مسائل و چالشهای زندگی خانوادهای در یکی از شهرهای کوچک یا مناطق حاشیهای میپردازد. این فیلم تلاش دارد تصویری واقعی و تلخ از فقر، مشکلات اقتصادی و تأثیر آن بر روابط خانوادگی و آینده کودکان ارائه دهد.
خلاصه داستان:
فیلم بازی را بکش بر اساس یک داستان واقعی ساخته شده و در خلاصه داستان آن آمده است: موسی، از پیشکسوتان فوتبال، برادرش را در یک سانحه ورزشی از دست میدهد. او در مسیر کشف راز مرگ برادرش با حقایق عجیبی روبهرو میشود…
نقاط قوت فیلم:
1. موضوع و دغدغه اجتماعی: اصلیترین نقطه قوت فیلم، پرداختن به معضل مهم و جاری فقر و پیامدهای ویرانگر آن بر خانوادهها و کودکان است. فیلم شجاعت لازم برای نشان دادن بخشی از واقعیت تلخ جامعه را دارد و تلاش میکند تلنگری به مخاطب بزند.
2. بازیگر در نقش پدر خانواده، بار اصلی فیلم را بر دوش میکشد. او با توانایی خود، استیصال، درماندگی و درگیریهای درونی شخصیت را به خوبی به تصویر میکشد و یکی از باورپذیرترین کاراکترهای فیلم را خلق میکند. بازی او در انتقال حس پدری که برای نجات خانوادهاش حاضر به هر کاری است، موفق است.
3. فضاسازی: فیلم در ایجاد فضایی خفقانآور و سنگین که نمایانگر شرایط سخت زندگی خانواده است، تا حدودی موفق عمل میکند. فقر و سختی در جزئیات بصری و اتمسفر فیلم مشهود است.
4. شروع نسبتاً درگیرکننده: فیلم با معرفی سریع شخصیتها و موقعیت بحرانی آنها، مخاطب را در همان ابتدا با خود همراه میکند.
نقاط ضعف فیلم:
1. فیلمنامه و ساختار روایی: اصلیترین ضعف فیلم به فیلمنامه آن بازمیگردد.
* پرداخت سطحی: با وجود موضوع مهم، فیلمنامه در پرداخت عمیق به شخصیتها و انگیزههای آنها، به خصوص شخصیتهای فرعیتر (مانند مادر یا حتی جزئیات بیشتر درباره پیشنهاد وسوسهانگیز)، چندان موفق نیست. شخصیتها گاهی تیپگونه باقی میمانند.
* ابهام در برخی جزئیات: برخی گرهها و اتفاقات در فیلم به اندازه کافی توضیح داده نمیشوند یا منطق روایی آنها ضعیف است، که باعث سردرگمی مخاطب میشود.
* ریتم نامناسب: ریتم فیلم در بخشهایی کند و کشدار میشود و هیجان یا تعلیق لازم را برای درگیر نگه داشتن کامل مخاطب ندارد.
* پیامرسانی مستقیم: فیلم گاهی در انتقال پیام اجتماعی خود بیش از حد مستقیم و شعاری عمل میکند و از ظرافت لازم دور میشود.
2. کارگردانی (در برخی جنبهها): به عنوان اولین فیلم بلند، کارگردانی عزیزی در فضاسازی قابل قبول است اما در هدایت بازیگران (غیر از احمدینیا) و ایجاد انسجام کلی در روایت، جای کار بیشتری دارد. برخی صحنهها و دیالوگها میتوانستند با هدایت بهتر، تأثیرگذارتر باشند.
3. بازیهای غیریکنواخت: در حالی که بازی پیام احمدینیا نقطه قوت فیلم است، بازی سایر بازیگران، به خصوص بازیگران کودک، گاهی غیریکنواخت به نظر میرسد و کاملاً در خدمت فضای واقعی و تلخ فیلم قرار نمیگیرد.
جمعبندی:
“بازی را بکش” فیلمی با نیت خیر و دغدغه اجتماعی مهم است که تلاش میکند صدای خانوادههای درگیر فقر باشد. این فیلم به واسطه موضوع تلخ و واقعیاش و بازی قابل تحسین پیام احمدینیا، برای مخاطب دغدغهمند قابل توجه است.
با این حال، فیلم به عنوان یک اثر سینمایی مستقل، از ضعفهای جدی در فیلمنامه رنج میبرد. پرداخت سطحی شخصیتها، ابهامات روایی و ریتم نامناسب، مانع از تبدیل شدن این فیلم به اثری قدرتمند و ماندگار در زمینه سینمای اجتماعی میشود. به نظر میرسد فیلمنامه پتانسیل بیشتری برای تبدیل شدن به یک درام عمیقتر و تأثیرگذارتر را داشته که در اجرا به طور کامل محقق نشده است.
“بازی را بکش” میتواند تلنگری برای مخاطب باشد تا به واقعیتهای تلخ جامعه بیشتر توجه کند، اما از منظر تکنیکی و ساختاری، به عنوان اولین تجربه کارگردان در سینمای بلند، فیلمی متوسط با نقاط قوت و ضعف مشخص است.
- نویسنده : علیرضا مظاهری
_nyaw.jpg)
